بنابراین کود آهن در نقش ساختاری و کوفاکتور مهمی در گیاه وارد عمل می شود و تامین آن برای گیاه ضرورت دارد. از طرفی یکی از عواملی که دسترسی گیاه را به آهن محدود می نماید وجود شرایط نامناسب برای جذب هست. اکثر خاک های مناطق مختلف ایران دارای بی کربنات کلسیم و منیزیم هست. این موضوع وقتی که آبیاری با آب چاه انجام می شود تشدید هم می شود چرا که این آب ها سرشار از بی کربنات های کلسیم و منیزیم هست. این ترکیبات موجب سفتی خاک، افزایش آهک خاک، بالا رفتن پی اچ خاک و تثبیت عناصر مختلف در خاک می گردد که آهن هم یکی از آن هاست و در شرایط ذکر شده تقریبا هیچ جذبی از آهن وجود نخواهد داشت. اصلاح خاک ها که کار بسیار دشواری هم هست به این مشکل کمک زیادی می کند. استفاده از فیلتر و تصفیه آب ها، استفاده از اسیدها و یا کودهای اسیدی در خاک، کاهش پی اچ آب آبیاری، استفاده از منابع کود آهن به شکل کلات هایی مانند کلات EDDHA که از عوامل تثبیت کنند در خاک در امان باشد، از مواردی هستند که به جذب آهن خاک کمک  می نمایند و تاثیر زیادی در این زمینه دارند. در صورت موفقیت کمتر در روش های فوق می توان آهن را به صورت دوره ای محلول پاشی نمود و از این طریق کمبود آن را جبران کرد. از آهن های مناسب محلول پاشی هم می توان آهن کلات EDTA و کمپلکس آهن و اسید آمینه را مثال زد که موجب افزایش جذب و کارآیی کود آهن محلول پاشی می شوند. حساسیت گیاهان به کمبود آهن به یک اندازه نیست. برخی مثل درخت سیب در اثر کمبود آهن شدیدا آسیب می بینند. و برخی گیاهان دیگر مثل یونجه دیرتر تحت تاثیر کمبود آهن قرار می گیرد. این هم اثر ژنتیک گیاه بر کمبود آهن هست که می تواند تا حد خیلی زیادی دارای اهمیت باشد. با تجمع مقدار زیاد آهن حالت سمیت بوجود می آید زیرا با توجه به واکنش فنتون آهن به عنوان کاتالیزگر رادیکال های هیدروکسیل را تولید می نماید که برای چربی ها، پروتئین ها و DNA تاثیر مخربی دارد.