کود پسته بخش دوم

یکی از ویژگی های رشدی پسته این هست که علاقه ای به رشد طولی و ارتفاع گرفتن ندارد و بیشتر متمایل هست که شاخه هایی را در ارتفاعات پایین تر درخت  تولید نماید. این شیوه ی رشد منجر به این می شود که درختان پسته در فصل باردهی شاخه هایی را نزدیک سطح زمین و حتی مماس با آن داشته باشند. این شاخه ها به دلیل اینکه به تنه اصلی هم نزدیکترند باردهی بیشتری نسبت به شاخه های بالاتر دارند اما مشکلات دیگری را بوجود می آورند. از جمله اینکه زودتر از شاخه های فوقانی درگیر آفات و بیماری ها می شوند. و دوم اینکه مدیریت درختان را سخت می کند و کنترل علف های هرز پای درختان نیز با مشکل مواجه می شود. بنابراین  نیاز هست که شاخه هایی که نزدیک سطح زمین هستند هرس شوند و اندکی درخت ارتفاع بگیرد. این کار باعث بهبود مدیریت علف های هرز، بهبود کنترل تنه های درختان و نیز مدیریت آسان آبیاری می شود. از طرفی محلول پاشی و سم پاشی را آسانتر می سازد. بنابراین برای بدست آوردن درختان یکدست، هرس شاخه های پایینی انجام می گردد. با این عمل شیره پرورده زیادی که قبلا به شاخه های پایین دست درختان  جریان داشت به شاخه های فوقانی انتقال پیدا می کند و باردهی آنها بهبود پیدا می کند. کود پسته می تواند در بازوهای بارده فوقانی تقسیم شده و باردهی منظمی را شاهد خواهیم بود و فشار از روی درختان برداشته می شود. این اتفاق می تواند منجر به کاهش سال آوری شود. هرگاه سال آوری درختان پسته کاهش پیدا کند آمار پوکی و نیم مغز شدن پسته ها هم کاهش پیدا می کند. بنابراین باردهی هرساله و با کیفیت بالا نتیجه این کار می تواند باشد. در حقیقت با یک هرس هوشمندانه و حذف شاخه های خیلی پایین دست ما به تعادل فیزیولوژیکی درختان پسته کمک فراوانی کردیم و با این کار در تقسیم انرژی درختان، باردهی منظم آن ها و نیز در افزایش طول عمر باردهی اقتصادی درختان تاثیر زیادی گذاشتیم.